W uroczystość św. Józefa w parafii Dzikowiec obchodzono rocznicę śmierci sługi Bożego ks. Stanisława Sudoła, długoletniego proboszcza, który zmarł w opinii świętości.

Uroczystości rozpoczęły się w kościele parafialnym. Jak na wstępie przypomniał ks. Jan Biedroń, postulator procesu beatyfikacyjnego ks. Stanisława Sudoła: - W 2014 r. rozpoczęło się przygotowanie do procesu beatyfikacyjnego na szczeblu diecezjalnym. Było to w 33. rocznicę od jego śmierci. Dziś mija już 5 lat od tego momentu i można powiedzieć, że ten proces przebiega bardzo sprawnie. Na 2 czerwca tegoż roku zapowiadane jest zakończenie procesu. Odbywałoby się ono w setną rocznicę święceń kapłańskich sługi Bożego. Po zakończeniu procesu na szczeblu diecezjalnym akta trafią do Rzymu i tam rozpocznie się kolejny etap - mówił ksiądz postulator.

Zebrani wysłuchali prelekcji ks. Józefa Konefała. Siostrzeniec sługi Bożego, a jednocześnie wieloletni współpracownik i jego następca na probostwie w Dzikowcu, wspominał swego poprzednika oraz dzielił się osobistymi refleksjami, przypominając jego pełne poświęcenia posługiwanie jako kapłana i spowiednika oraz duszpasterza, który z pełnym zaangażowaniem troszczył się o swoich parafian.

Następnie Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz, wraz z nim Eucharystię koncelebrował postulator procesu ks. Jan Biedroń oraz kapłani z dekanatu Raniżów. We wspólnej modlitwie uczestniczyli przedstawiciele władz gminnych, Klubu Inteligencji Katolickiej z Tarnobrzega, dzieci, młodzież i nauczyciele miejscowej szkoły, która nosi imię ks. Stanisława Sudoła oraz parafianie.

- Ks. Stanisław Sudoł miał wiarę i miłość podobną do św. Józefa. W ten sposób był prawdziwie sprawiedliwy, a Bóg mu błogosławił i obdarzał swoimi łaskami, które przez jego posługę spływały na wiernych. Spowiadał nieraz od trzeciej nad ranem, kiedy pojawiali się pierwsi penitenci. Chodził pieszo z Najświętszym Sakramentem od chorego do chorego i bynajmniej nie tylko w Pierwsze Piątki, a kiedy ktoś usiłował mu włożyć do kieszeni ofiarę pieniężną, bronił się, mówiąc: zabierz tego węża. Iluż kapłanów straciło wiarę z powodu wygodnictwa i przywiązania do dobór materialnych? Na szczęście większość księży jest gorliwa i Chrystus dokonuje przez nich niezliczonych cudów. Módlmy się o taką przemianę naszych serc, a sługa Boży niech nam wyprasza w niebie nowe, dobre powołania, oraz świętych kapłanów, ojców i mężczyzn - mówił w homilii bp Nitkiewicz.

Po zakończonej modlitwie zebrani udali się na plac szkoły, gdzie przy figurze jej patrona delegacje złożyły wieńce i kwiaty, a ksiądz postulator poprowadził modlitwę o beatyfikację sługi Bożego.

Dalsza część uroczystości miała miejsce w szkole. Młodzież wystawiła okolicznościowe przedstawienie oraz odbył się turniej wiedzy o patronie szkoły, zatytułowany „Poznać świętego po znakach jego”.

- Patrząc z perspektywy czasu powinniśmy być wdzięczni, że mamy w diecezji kolejnego kapłana, który pokazuje nam wymiar pięknego życia kapłańskiego i świętości, a jednocześnie jest promotorem powołań kapłańskich i zakonnych. Można by podsumować jego życie słowami „zwyczajny kapłan, a z drugiej strony nadzwyczajny poprzez swoją świętość” - mówi ksiądz postulator.

Ks. Stanisław Sudoł urodził się 16 marca 1895 roku w Zembrzy koło Raniżowa. Uczęszczał do szkoły ludowej w pobliskiej wsi Zielonka, następnie do gimnazjum w Rzeszowie i w Przemyślu. W 1915 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął 1 czerwca 1919 r. z rąk świętego biskupa Józefa Sebastiana Pelczara. Pracował w parafiach: Rakszawa, Wiązownica i Dzikowiec. Dał się poznać jako asceta, gorliwy duszpasterz, człowiek modlitwy, katecheta i budowniczy kościołów. Wierni z powierzonych mu parafii mogli zawsze korzystać z jego posługi sakramentalnej i kompetentnych rad. Zaangażował się również w łagodzenie napięć na tle narodowościowym i politycznym. Ksiądz Sudoł zakończył swoje świątobliwe życie 19 marca 1981 r. Został pochowany w Dzikowcu.

Czytaj więcej:

Rozpoczęcie procesu ks. Stanisława Sudoła

Bogu i ludziom bezgranicznie oddany

Takiego go pamiętamy

Klarowny świadek wiary

Oby się we mnie spełniło