Dobry pasterz - bp Piotr Gołębiowski przejdź do galerii

Wierni, duchowieństwo oraz przedstawiciele dwóch diecezji – sandomierskiej i radomskiej – zgromadzili się, aby wspólnie modlić się za beatyfikację tego niezwykłego pasterza, który przez całe swoje życie pozostał wierny Chrystusowi i Kościołowi, dając świadectwo niezłomnej wiary i odwagi.

Uroczystej Eucharystii przewodniczył biskup radomski Marek Solarczyk, a w koncelebrze uczestniczyli biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, bp Piotr Turzyński, delegat KEP ds. Polonii oraz licznie zgromadzeni kapłani z diecezji sandomierskiej i radomskiej. Wspólnej modlitwie towarzyszyli alumni obu seminariów duchownych, siostry zakonne oraz wierni.

Na początku liturgii bp Krzysztof Nitkiewicz przypomniał postać biskupa Piotra Gołębiowskiego, podkreślając jego nieustanną wierność powołaniu kapłańskiemu. – Kiedy neoprezbiter wychodzi po przyjęciu święceń z katedry, to promieniuje świętością, gorliwością i pomysłami. Z upływem czasu różnie to potem wygląda, natomiast sługa Boży Piotr zachował tę świeżość neoprezbitera do samego końca. Co więcej, zasłużył również na palmę męczeństwa, jako nieustraszony obrońca wiary. Niech będzie dla nas wszystkich źródłem inspiracji oraz przykładem do naśladowania – powiedział bp Nitkiewicz.

W homilii bp Solarczyk nawiązał do symbolicznego znaczenia krzyża, który został odnaleziony w rzeczach biskupa Adama Odzimka, zmarłego biskupa pomocniczego diecezji radomskiej. Krzyż ten, noszony przez bp Gołębiowskiego, zawierał relikwie Krzyża Świętego, co – jak zaznaczył bp Solarczyk – było znaczącym znakiem Bożej obecności. Hierarcha przypomniał także o misji kapłańskiej, jaką pełnił bp Gołębiowski, podkreślając jego niezachwianą wiarę, pokorę i odwagę. – Kapłaństwo to przede wszystkim dzieło Boga, a my, kapłani, jesteśmy wezwani do zaufania Jego mocy i oddania się Jego prowadzeniu – mówił bp Solarczyk.

Kazanie bp. Marka Solarczyka. ks. Grzegorz Słodkowski

Przed końcowym błogosławieństwem odmówiona została modlitwa o rychłą beatyfikację sługi Bożego biskupa Piotra, a następnie księża biskupi udali się do krypty bazyliki katedralnej, gdzie spoczywają doczesne szczątki sługi Bożego.

---

Biskup Piotr Gołębiowski (1902–1980) urodził się w Jedlińsku. Po nauce w Radomiu wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, a dalsze studia filozoficzno-teologiczne kontynuował w Rzymie, gdzie zdobył doktoraty z filozofii i teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 12 października 1924 roku. Był wikariuszem w Sandomierzu, rektorem i proboszczem w różnych parafiach, a w czasie II wojny światowej prowadził tajne nauczanie. W 1957 roku został mianowany biskupem pomocniczym sandomierskim, a od 1967 r. kierował diecezją jako Administrator Apostolski. Ze względu na stan zdrowia w 1977 roku poprosił o zwolnienie z obowiązków. Zmarł 2 listopada 1980 roku w Nałęczowie. Trwa jego proces beatyfikacyjny.