Wydarzenie rozpoczęło się od uroczystej Mszy św. w kościele seminaryjnym, której przewodniczył bp Wiesław Szlachetka, delegat KEP ds. Duszpasterstwa Kobiet wraz z bp. Krzysztofem Nitkiewiczem. Współkoncelebrowali ks. Grzegorz Staszczak, diecezjalny duszpasterz kobiet oraz przybyli kapłani zaangażowani w duszpasterstwo.

W homilii, odnosząc się do święta Podwyższenia Krzyża Świętego, bp Nitkiewicz mówił o znaczeniu wywyższania krzyża i oddawania mu czci.

– Krzyż przypomina stale o potrzebie naśladowania Chrystusa przez wypełnianie swojego życiowego powołania i śpieszenie z pomocą drugiemu człowiekowi. Taka postawa cechuje kobiety: matki i żony, niewiasty żyjące samotnie lecz posługujące z poświęceniem innym, kobiety rozmodlone i czerpiące siłę z wiary. Na ścianie klasztoru św. Antoniego w Pizie znajduje się bardzie ciekawy mural. W jego centrum znajduje się krzyż – symbol miasta – utworzony z połączonych ze sobą czterech postaci, a wokół krzyża 30 innych scen. Można zauważyć pośród nich mężczyznę mającego zamiast głowy telewizor oraz kobietę, która trzyma na ręku dziecko. Komentarz wydaje się zbyteczny, przy czym macierzyństwo należy rozumieć tutaj w sensie dosłownym i duchowym. Czym byłaby bez waszego kobiecego geniuszu oraz ofiarnego zaangażowania, drogie panie, rodzina, Kościół czy naród? Pragnę za wam to dzisiaj gorąco podziękować – powiedział biskup.

Dalsza część spotkania odbyła się w auli Wyższego Seminarium Duchownego. Zgromadzone panie mogły wysłuchać dwóch konferencji: "Wewnętrzne DNA kobiet – czego nie może zabraknąć w formacji", wygłoszonej przez Sylwię Wilk oraz "Kierunki Działalności Duszpasterstwa Kobiet", zaprezentowanej przez Aleksandrę Zimoląg.

W pierwszej konferencji prelegentka podkreśliła, że pomysł na służbę kobietom zrodził się na modlitwie, w sercu poruszonym przez Boga, który zachęcił ją do działania.

– Z biegiem lat widzę, jak ważna jest formacja, aby wzrastać w zdrowy sposób. Widzę tu potrzebę formowania przez prawdy kerygmatu, nie tylko podczas rekolekcji, ale także w codziennym życiu, aby poddać się działaniu Boga i Jego posyłaniu. Życie kerygmatem przynosi mi coraz głębsze poczucie przynależności do Boga i odkrywanie mojego DNA, którego On jest autorem – mówiła Sylwia Wilk.

W drugiej konferencji Aleksandra Zimoląg przedstawiła kierunki rozwoju duszpasterstwa kobiet.

– Pragnienie bliskości Boga otwiera nasze serca na bycie w Jego obecności. Co to oznacza w codziennym życiu? Budowanie relacji z Jezusem przez codzienną modlitwę Słowem. Jak Słowo mnie czyta, jak je rozumiem i co zmienia w moim życiu? To prowadzi do głębszych relacji z Bogiem, z samą sobą i z innymi. Uczy nas uważności, umiejętności słuchania i rozumienia drugiego człowieka. Wzajemne towarzyszenie w modlitwie staje się codzienną ewangelizacją. Formacja duchowa jest fundamentem naszej wrażliwości duchowej. Wspólnota OlaBoga, współpracująca z Siostrami Karmelitankami od Ducha Świętego, które swoją mądrością prowadzą nas do Jezusa, uczy nas tego. Aby to było możliwe, musimy otworzyć się na dialog i uważność. Zmiana serca otwiera drzwi do przemiany świata, w którym żyjemy – mówiła Aleksandra Zimoląg.