Wydarzenie, wpisujące się w obchody 400. rocznicy sprowadzenia kamedułów do Rytwian, zgromadziło badaczy z Polski i Litwy, którzy przez dwa dni dzielą się swoimi badaniami na temat wpływu zakonów kamedulskich na kulturę, religię oraz życie społeczne Rzeczypospolitej w XVII i XVIII wieku.

Pierwszy panel konferencji, zatytułowany "Fundacje i fundatorzy", rozpoczął się tuż po oficjalnym otwarciu obrad. Moderatorem tego segmentu był ks. prof. dr hab. Waldemar Graczyk z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Prelegenci skupili się na kwestiach związanych z założeniami klasztorów kamedulskich oraz rolą ich fundatorów.

Prof. dr hab. Rafał Witkowski z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu wygłosił referat zatytułowany "Kameduli w Rzeczypospolitej. Między legendą a rzeczywistością". W swoim wystąpieniu przedstawił proces osadzania się kamedułów na ziemiach polskich oraz wyzwania, jakie napotkali w trakcie swojej działalności. Kolejnym prelegentem był dr hab. Dariusz Karczewski z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, który przedstawił temat "Implantacji zakonu eremitów – kamedułów na ziemiach polskich (XVII-XVIII w.)". Ks. prof. dr hab. Andrzej Bruździński z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie w referacie "Fundacja i rozwój kamedułów w Krakowie w okresie staropolskim" przybliżył historię jednego z najważniejszych ośrodków kamedulskich w Polsce, klasztoru na Bielanach, oraz znaczenie tego miejsca w życiu religijnym i kulturalnym Krakowa.

Zwieńczeniem pierwszego panelu był referat prof. dr hab. Jolanty Marszalskiej z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, która skupiła się na osobie Jana Magnusa Tęczyńskiego – wojewody krakowskiego i fundatora klasztoru w Rytwianach.

Ksiądz prof. dr hab. Waldemar Graczyk podkreślił znaczenie badań nad historią Kościoła i zakonów, szczególnie kamedułów, których dziedzictwo duchowe, mimo że zakon ma dziś mniejsze znaczenie, przetrwało w Polsce. Zaznaczył, że konferencja przypomina o tych duchowych fundamentach i wartościach, które są istotne dla zrozumienia naszej historii oraz kształtowania współczesnej tożsamości i przyszłości.

Profesor Marszalska podkreśliła brak współczesnych badań nad kamedułami w Polsce, szczególnie w kontekście duchowości, fundatorów i kulturowego wkładu zakonu. Zaznaczyła, że konferencja jest początkiem głębszych badań nad tymi zakonnikami, którzy żyli w ukryciu i pozostawili niewiele pism. Mimo że zakon w wielu miejscach już nie istnieje, jego duch przetrwał, szczególnie w miejscach takich jak Rytwiany, gdzie dbałość o dziedzictwo kamedulskie jest kontynuowana.