W homilii biskup Nitkiewicz nawiązał do przeczytanej Ewangelii, mówiąc o dynamizmie wzrostu Królestwa Bożego. – Wydaje się niektórym, że przyszłość Kościoła zależy wyłącznie od genialnych decyzji (zgodnych oczywiście z duchem świata), od stopnia zaangażowania duchownych i świeckich (najlepiej, żeby zamienili się rolami) oraz od tempa przemian. Tymczasem to Chrystus sprawia, że Królestwo Boże wzrasta, a polega to na tym, że Jego panowanie rozprzestrzenia się na coraz większe obszary naszego człowieczeństwa, życia, świata – podkreślił biskup.

Biskup Nitkiewicz porównał rozwój Królestwa Bożego do rytmu wegetacyjnego roślin i drzew owocowych, zaznaczając, że wszystko ma swój czas. – My powinniśmy stale się modlić: Przyjdź Królestwo Twoje i współpracować z Panem Jezusem, otwierając Mu coraz szerzej nasze serce przez życie zgodne z Ewangelią – zachęcał wiernych.

Po zakończonej Eucharystii proboszcz parafii, ks. kan. Marek Flis, przedstawił zebranym historię wspólnoty. Opowiedział o trudnych początkach, dynamicznym rozwoju parafii oraz jej obecnej sytuacji duszpasterskiej.

Parafia pw. Matki Bożej Królowej Polski w Sandomierzu znajduje się w prawobrzeżnej części miasta. Początkowo teren ten przynależał do parafii Trześń, w ówczesnej diecezji przemyskiej. Erygowana została przez bp. Ignacego Tokarczuka 17 czerwca 1974 r. Na tymczasową kaplicę adaptowano dom prywatny, kupiony od K. Siemaszek. Wnętrze budynku ozdobił artysta Stanisław Urban z Krakowa. Kościół parafialny pw. Matki Bożej Królowej Polski i św. Jana Kantego zbudowany został w latach 1984–1993 wg projektu opracowanego przez zespół architektów: inż. Zdzisława Nowakowskiego, dr. Zbigniewa Paszkowskiego i inż. Mariana Olendra, odpowiedzialnego za stronę konstrukcyjną. Wmurowanie kamienia węgielnego, który poświęcił Jan Paweł II w Rzymie, miało miejsce 19 października 1985 r. Kościół dolny poświęcił bp Edward Frankowski 20 października 1991 r. Od 1993 r. trwały prace wykończeniowe górnego kościoła, który konsekrował bp Wacław Świerzawski 20 października 1996 r. W kolejnych latach podjęto dalsze prace dekoracyjno-wyposażeniowe.