Rocznicowe uroczystości rozpoczęły się 12 lutego Mszą św. w intencji polskich rodzin deportowanych na Sybir, koncelebrowaną w kościele pw. Miłosierdzia Bożego w Stalowej Woli. Uczestniczyli w nich przedstawicieli władz samorządowych z przewodniczącym Rady Miasta Stanisławem Sobierajem, Związku Sybiraków, organizacji pozarządowych i kombatanckich oraz harcerzy. Następnie biało-czerwone kwiaty zostały złożone przy Pomniku Pamięci Matek Sybiraczek, który znajduje się obok kościoła pw. Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli. Zapłonął również znicz pamięci dla tysięcy, często bezimiennych polskich Matek Sybiraczek, bez których opieki, wiele z dzieci nie przetrwałoby w morderczych warunkach Syberii i Kazachstanu. Pomnik Pamięci Matek Sybiraczek w Stalowej Woli stanął z inicjatywy byłego radnego miejskiego i przewodniczącego stalowowolskiego Koła Związku Sybiraków Zbigniewa Paszkiewicza, który sam przeżył deportację, ocalenie i powrót do ojczyzny. Ufundowany przez Związek Sybiraków pomnik został uroczyście poświęcony 11 listopada 2010 r. przez ordynariusza diecezji sandomierskiej biskupa Krzysztofa Nitkiewicza. 10 lutego 1940 roku w wyniku pierwszej masowej deportacji Polaków na Sybir przeprowadzonej przez NKWD, w głąb Związku Sowieckiego wywieziono około 140 tys. obywateli polskich. Wielu umarło już w drodze, tysiące nie wróciły do kraju. Wśród deportowanych były głównie rodziny wojskowych, urzędników, pracowników służby leśnej i kolei ze wschodnich obszarów przedwojennej Polski. Decyzje o deportacjach podejmowane były przez najwyższe czynniki partyjne i państwowe ZSRR. Osobami bezpośrednio odpowiedzialnymi byli: Józef Stalin, szef NKWD Ławrientij Beria, jego zastępca Wsiewołod Mierkułow.