Uroczystość rozpoczęła się do Mszy św. sprawowanej w kościele Świętego Ducha w Sandomierzu. Eucharystia zgromadziła przyjaciół zmarłego księdza - kapłanów, siostry zakonne i mieszkańców Ziemi Sandomierskiej. Na spotkanie przybyli także najbliżsi krewni ks. Wilka - córka siostrzenicy z mężem - Barbara i Jacek Korolkowie, burmistrz Sandomierza Marcin Marzec i wielu sympatyków księdza.

W kazaniu ks. Andrzej Rusak przypomniał najważniejsze cechy rysujące życiową postawę ks. prof. Wilka. ­– Podczas ostatniej mojej wizyty u profesora otrzymałem od niego jego brewiarz, bo jak sam powiedział: już nie mogę sam odmówić, módlcie się za mnie. W tym brewiarzu odnalazłem obrazek z Mszy prymicyjnej, którą odprawił 17 czerwca 1956 r. w Suchej. Zapisał na nim: O dobry Jezu spraw, abym był kapłanem według Serca Twego. Doświadczając dobroci dzieł, którymi się naznaczył w tym życiu, ale też ludźmi, którymi się otaczał i żyjąc kulturą, w której odnajdywał zawsze piękno Boga i tym pięknem się dzielił, możemy wszyscy powiedzieć, że zapamiętamy go jako dobrego kapłana – mówił dyrektor Muzeum Diecezjalnego.

  Ks. Andrzej Rusak, dyrektor Muzeum Diecezjalnego.
ks. Grzegorz Słodkowski /Foto Gość

Po wspólnej modlitwie, w sandomierskim Ratuszu Towarzystwo Naukowe Sandomierskie przy współpracy Klubu Inteligencji Sandomierskiej "Forum Sandomierskie" przygotowało urodzinowe wypominki. Scenariusz mityngu "Do Miłości-środka" – zaczerpniętego od tytułu książki ks. Wilka o liryce modlitewnej w polskiej poezji romantycznej – opracowany przez Krzysztofa Burka, nawiązywał do uroczystej sesji w sandomierskim Zamku 10 lat temu, a zorganizowanej z okazji 80. urodzin śp. ks. Wiesława Wilka.

Podczas spotkania w Ratuszu wspomniano niezwykłą postać i wyjątkową osobowość kapłana, przyjaciela Boga i ludzi. Spotkanie rozpoczęła prof. Anna Szylar, która wskazała na ważne aspekty działalności księdza na płaszczyźnie naukowej i kulturalnej oraz jego znaczenie dla Sandomierza. Zwróciła uwagę na zachowanie pamięci o tych, którzy mieli wpływ na wartość naszego życia.

Wypominki o ks. prof. Wilku zostały podzielone na trzy części, nawiązujące do najistotniejszych aspektów z jego życia. Fragmenty tekstów odczytane zostały przez stałych uczestników i wykonawców sandomierskich Zamyśleń adwentowych, które ks. W. Wilk prowadził przez 20 lat. Większość tekstów pochodziła z książki pamiętnika „Dzień się nachylił” oraz ulubione wiersze ks. Bonifacego Miązka i Romana Brandstaettera.

W drugiej części zebrani podzielili się swoimi wspomnieniami oraz dali świadectwo wzruszającej filozofii życia ks. Wilka. Wspominali go jako człowieka niespotykanie serdecznego, ciepłego w swoich relacjach z kolegami księżmi i z każdym spotkanym człowiekiem. Interesujące świadectwa złożyli księża koledzy – ks. Czesław Murawski i ks. Marek Kozera – uczniowie i uczestnicy teatru seminaryjnego, który pełnił ważną rolę w kształceniu kulturowym i w procesie ewangelizacji. O początku ruchu zapoczątkowanego przez ks. Blachnickiego opowiedziała s. Halina Włodarska, a o działalności KIK-u Barbara Paterkowa. O 20. letniej tradycji Zamyśleń adwentowych opowiedziała Grażyna Milarska. K. Burek wspomniał również o systematycznej współpracy ks. Wilka z lokalnym pismem "Sandomierzanin", na łamach którego drukowane były "Sandomierskie zamyślenia" cieszące się dużą popularnością wśród czytelników.

W trzeciej części zebrani dzielili się wspomnieniami o przyjacielu kapłanie, o jego poczuciu humoru, życzliwości i ulubionych smakołykach.

Spotkanie zakończono zacytowaniem modlitwy Pierre’a Taleca "Zostań ze mną, Panie" oraz tradycyjną agapą.