Zmarł Andrzej Pityński, światowej sławy rzeźbiarz
Artysta urodzony w Ulanowie utrzymywał bliskie kontakty z diecezją sandomierską. Jego rzeźby można oglądać w Ulanowie, Tarnobrzegu i Stalowej Woli.
W naszym regionie możemy oglądać kilka znaczących prac Andrzeja Pityńskiego. W jego rodzinnym Ulanowie, na rynku stanęło popiersie Jana Pawła II (1988-1989). To coś więcej niż portret polskiego papieża. Warstwę symboliczną stanowią umieszczone na stule herby i wizerunki świętych związane z Polską i Ulanowem.
W 2003 r. powstało heroizowane popiersie powstańca styczniowego Juliusza Tarnowskiego w Tarnobrzegu.
W 2011 r. powstała monumentalna rzeźba „Patriota”, która góruje nad centrum Stalowej Woli. Nad nieruchomą postacią żołnierza wznosi się półkoliście poszarpane husarskie skrzydło. Jego optycznym przedłużeniem jest trzymana w ręku szabla. Na skrzydle umieszczone zostały daty historycznych bitew.
Rzeźba "Patriota" w Stalowej Woli.
nowiny24.pl/
Do najsłynniejszych rzeźb Pityńskiego należy Pomnik Katyński (Katyń Memorial) w Jersey City (stan New Jersey) o wysokości ok.
Andrzej Pityński urodził się 15 marca 1947 r. w Ulanowie. Jego rodzice, Aleksander i Stefania, należeli do podziemia antykomunistycznego. Przyszły rzeźbiarz ukończył liceum ogólnokształcące w Ulanowie, następnie Technikum Wodno-Melioracyjne w Trzcianie k. Rzeszowa. Po kolejnych prowokacjach i pokazowym procesie w 1967 r., w którym oskarżono ojca i syna, rodzina opuściła Ulanów i osiadła w Krakowie, gdzie Andrzej rozpoczął naukę w Studium Nauczycielskim, wkrótce jednak podjął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni rzeźby najpierw Mariana Koniecznego, a później Jerzego Bandury.
W październiku 1974 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Pracował tam jako robotnik budowlany, wkrótce też podjął studia artystyczne na wydziale rzeźby w Arts Students League w Nowym Jorku. Pityński został członkiem National Sculpture Society (NSS), profesorem rzeźby w Johnson Atelier Technical Institute of Sculpture w Mercerville. W 1987 r. otrzymał obywatelstwo USA. Dwa lata później przyjechał do Polski i odtąd bywał w kraju regularnie.
Za swoje zasługi został odznaczony przez prezydenta Andrzej Dudę Orderem Orła Białego.
