Wspólnie czy w pojedynkę?
Tym pytaniem nawiązuję do poprzedniego tematu, rozpatrywanego jednak szerzej. Co znaczy „razem”, co znaczy „wspólnie”? Dla człowieka jest to imperatyw życia społecznego.
Nie jest to mechanizm biologicznego automatyzmu – jak chociażby u pszczół. Wszelako bez jakiegoś minimum więzów społecznych nie będzie nawet następstwa pokoleń. Przecież od poczęcia dziecka do jego dojrzałości biologicznej, umysłowej, uczuciowej, społecznej minąć musi lat, powiedzmy, dwadzieścia. A jeśli przyszło na świat w modelu 2 + 1, to doskonale wiadomo, że żłobek potrzebny jest nie jako przechowalnia, ale jako środowisko społecznego wdrażania małego człowieka w życie. I nawet w tym małym środowisku potrzebne są jakieś reguły, a dzieci muszą zostać w nie wyposażone. Im szersze środowisko, tym więcej owych reguł i tym bardziej skomplikowane ich wzajemne powiązania. Aż po opasłe tomy różnych prawnych kodeksów. I tu już nie chodzi o to, że dwaj sąsiedzi kopią wspólną studnię, dzieląc nakłady i oczekiwane pożytki. W życiu społecznym chodzi o takie poukładanie powszechnie akceptowanych i przestrzeganych zasad, aby nie tylko eliminować punkty sporne i zapalne, lecz by stwarzać przestrzeń dobra. Tak wspólnego, jak i partykularnego.•
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
