Pasyjki „Pielgrzyma”

Trudny egzamin musiał przejść Michał Kubicki, by wykazać się rzeźbiarskim kunsztem przed swym mistrzem. A uczył się w dość niecodziennym miejscu – w klasztorze w Jerozolimie. Trafił tam podczas jednej ze swych licznych pątniczych wędrówek.
„Pielgrzym” nie był bowiem z tych, co siedzą na miejscu. Wciąż coś go ciągnęło w obce strony, a szczególnie tam, gdzie były stare sanktuaria.
Niedoszły mnich
Michał Kubicki urodził się w Siedleszczanach, wiosce należącej do parafii Miechocin (obecnie osiedle Tarnobrzega). Przyszedł na świat 10 lat przed wybuchem powstania styczniowego. – Podstawy pisania i czytania poznał w tzw. szkole zimowej, w której uczył pan Róg – opowiada Sławomir Stępak, historyk, regionalista, pracownik tarnobrzeskiej Delegatury Urzędu Ochrony Zabytków w Przemyślu, autor artykułów o „Pielgrzymie”. – Kiedy ukończył 18 lat, postanowił wstąpić do zakonu bernardynów.
Tu niestety młody Michał zderzył się z rzeczywistością, która dla przyszłego rzeźbiarza okazała się zbyt trudna. Po nieudanej próbie zostania zakonnikiem powrócił do rodzinnych Siedleszczan, ale jak się okazało, nie na długo. Zakosztował bowiem w pielgrzymkach do znanych miejsc świętych.
Niestrudzony pątnik
I tak zaczęła się pielgrzymia epopeja Kubickiego.