Pamięci wielkiego kapłana i teologa

Pierwszą część rozpoczął postulator procesu ks. Zdzisław Janiec, wskazując na aspekt Bożego Miłosierdzia w studium teologicznym ks. W. Granata. Następnie odbyła się projekcja filmu „Świętość w codzienności” zrealizowanego przez Katolicką Telewizję Serbinów, a przedstawiającego postać i życie ks. Granata we wspomnieniach wielu osób, które osobiście go znały. Następnie wykład o dorobku teologicznym sługi Bożego wygłosił ks. dr hab. Marek Chmielewski, profesor KUL.

Zwieńczeniem spotkania była wspólna Eucharystia pod przewodnictwem pasterza diecezji, bp. Krzysztofa Nitkiewicza z udziałem biskupa seniora Edwarda Frankowskiego. We wspólnej modlitwie uczestniczyli księża dziekani, byli studenci sługi Bożego, wspólnota seminaryjna wraz z gronem profesorskim, siostry zakonne oraz mieszkańcy miasta. - Jubileuszowy Rok Miłosierdzia i uroczyste obchody 1050. rocznicy chrztu Polski są wyjątkową okazją do zacieśnienia więzów z Bogiem i ze wspólnotą Kościoła. Sługa Boży Wincenty Granat często mówił i pisał zarówno o Bożym Miłosierdziu, jak i o Kościele. Od tamtych czasów pojawiły się nowe wypowiedzi Urzędu Nauczycielskiego i niezliczone publikacje na te tematy. Teologowie mogliby pokusić się o jakąś analizę porównawczą i wypowiedzieć się na temat aktualności myśli sługi Bożego. Wydaje się jednak, że najważniejsza jest jego postawa, jego bezgraniczna ufność w Boże Miłosierdzie, uczynki miłosierdzia, którymi wzruszał i zadziwiał, oraz miłość do Kościoła, pomimo słabości pasterzy i wiernych. Niech świadectwo życia ks. Granata stanie się dla nas wszystkich inspiracją, a wówczas obchodzony jubileusz oraz rok jubileuszowy będą bogate w owoce – podkreślał bp K. Nitkiewicz, rozpoczynając wspólną modlitwę. Podczas homilii ks. prof. M. Chmielewski mówił o wymiarze Bożego Miłosierdzia w nauczaniu ks. Granata.

Sługa Boży ks. Wincenty Granat urodził się 1 kwietnia 1900 r. w Ćmielowie koło Ostrowca Świętokrzyskiego. Szkołę średnią (1914-1918) i studia seminaryjne (1918-1923) ukończył w Sandomierzu. W 1923 r. podjął studia specjalistyczne na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, które ukończył, uzyskując stopień doktora filozofii (1925) i teologii (1928). W czasie studiów, 24 sierpnia 1924 r., w katedrze sandomierskiej przyjął święcenia kapłańskie. Po powrocie do kraju pełnił w Radomiu funkcję prefekta szkół powszechnych i średnich (1928-1933). Następnie wykładał przedmioty filozoficzne oraz teologię dogmatyczną (1933-1958) w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu. W 1952 r. związał się z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie był kierownikiem katedry teologii dogmatycznej, fundamentalnej i porównawczej. Piastował stanowisko prodziekana Wydziału Teologii KUL (1956-1958) oraz rektora tej uczelni (1965-1970). W 1970 r. zrezygnował z funkcji rektora KUL-u i przeniósł się do Opola Lubelskiego, gdzie kontynuował działalność pisarską i duszpasterską. W 1977 r. powrócił do Sandomierza, gdzie zmarł w opinii świętości 11 grudnia 1979 r. i został pochowany na cmentarzu katedralnym. 12 czerwca 1995 r. rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny. Ksiądz Granat jest jednym z najwybitniejszych teologów XX wieku.