Czas całunem spowity
„Daleko gorzej biednemu miastu i Dzikowowi. Tam już nie padają odłamki, ale całe, potworne pociski. Gdzie taki padnie, tam albo druzgocze doszczętnie dom, albo drąży ogromnych rozmiarów dziurę w ziemi”.
Tak Michał Marczak opisywał wieczorem 31 maja 1915 r. w swoim „Dyaryuszu dzikowskim” wydarzenia, jakie rozegrały się tego dnia w Tarnobrzegu oraz Dzikowie. Grozę chwili i swoich uczuć zawarł w poetyckim niemal stwierdzeniu: „Wszechwładnie panuje zniszczenie, śmierć powiewa całunem nad okolicą i chichocze w poświście i turkocie granatów, oraz głosi memento w głuchych detonacjach”.
Dziękujemy, że z nami jesteś
Masz subskrypcję? zaloguj się
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
«
‹
1
›
»
oceń artykuł
