Obok ołtarza symboliczny cmentarz z brzozowych krzyży. Przy nim żywy pomnik Małego Powstańca. Po przeciwnej stronie mapa Polski z czasu rozbiorów.  Po dwóch stronach prezbiterium liczne biało – czerwone flagi. Na środku harcerski Krzyż i świeczkowisko, a na ekranie wyświetlane zdjęcia z dziejów walk o niepodległość. W kościele półmrok, w tle słychać głośny i równy krok harcerzy, wchodzących czwórkami do świątyni. Zajmują miejsca na harcerskich pledach.

Poprzez narrację, poezję i śpiew ukazana została historia „Polski Walczącej”, począwszy od początków jej istnienia, bitwy pod Grunwaldem, poprzez narodowe powstania i dwie wojny światowe, czasy komunizmu aż po współczesność. Podkreślona została prawda, że Polacy zawsze walczyli o niepodległość z modlitwą na ustach i różańcem w ręku, zaś bohaterzy, którzy oddali życie za naszą wolność uczą nas normalności, a więc życia według hasła: Bóg, Honor, Ojczyzna.     

Licznie zgromadzeni rodzice i rodzeństwo zuchów i harcerzy oraz pozostali parafianie i goście mogli usłyszeć śpiew „Hymnu harcerskiego”, „Roty”, a także „Spadochronowej Odysei”, „Szarych Szeregów”, „Cichociemnych” czy „Majora Ponurego”. Do zadumy skłaniały wiersze, mówiące o zrywach narodowych w tysiącletniej historii Polski. Całość uzupełniała narracja, wprowadzająca do kolejnych etapów dziejów „Polski Walczącej”. Całość zakończyła „Modlitwa harcerska”.         

Na koniec serdeczne podziękowania artystom i przybyłym słuchaczom złożył proboszcz parafii ks. Krzysztof Kida. Nad przygotowaniem Wieczornicy czuwali harcerscy instruktorzy Gromady Zuchowej, Drużyny Harcerskiej oraz Drużyny Starszoharcerskiej: Ewa Leśków, Zbigniew Partyka, Krzysztof Kotwica oraz ks. Kamil Dziurdź – komendant  i kapelan szczepu.