Uroczystość z udziałem kombatantów, przedstawicieli władz miejskich, stowarzyszeń, służb mundurowych i młodzieży odbyła się w południe przed pomnikiem w wojskowej części cmentarza katedralnego w Sandomierzu.
Uroczystość rozpoczęło wkroczenie kompanii reprezentującej sandomierską jednostkę wojskową, która kontynuuje tradycje 2 Pułku Piechoty Legionów, stacjonującego w Sandomierzu w okresie międzywojennym oraz utworzonego w latach dwudziestych ubiegłego wieku 4 Pułku Saperów.

Modlitwę w intencji poległych w wojnie obronne oraz wszystkich którzy walczyli w obronie suwerenności i wolności Ojczyzny poprowadził ks. Zygmunt Gil, dziekan sandomierski. Następnie burmistrz Marek Bronkowski przypomniał wojenne losy żołnierzy sandomierskiego 2 Pułku Piechoty Legionów. Po części oficjalnej i modlitwie odbył się apel poległych, oddano salwę honorową. Na zakończenie uroczystości pod pomnikiem złożone zostały wieńce i wiązanki kwiatów.

Osławiony 2 Pułk Piechoty Legionów Armii Krajowej, który stacjonował w Sandomierzu od 1930 roku, wsławił się szczególnie podczas bitwy w Górach Borowskich, obrony odcinka Zakroczym oraz twierdzy Modlin. Nie mniejsze zasługi wnieśli podczas kilku bitew żołnierze z 4 pułku saperów powstałej w 1921 roku w Sandomierzu. Wielu z tych żołnierzy, którzy przeżyli kampanię wrześniową działało i walczyło w następnych miesiącach i latach okupacji w szeregach Armii Krajowej podejmując nieustanną walkę o wolność i niepodległość Polski.

Pierwsze dni wojny pozostały w pamięci najstarszych sandomierzan jak czas przemarszu licznych wojsk szykujących się do obrony na linii Wisły oraz czas bardzo częstych nalotów lotniczych. Bohatersko broniono mostu kolejowego na Wiśle. Obronę mostów w Sandomierzu do dnia 6 września 1939 roku organizował, a następnie dowodził ppłk Bolesław Garncarz. W skład grupy o nazwie „Sandomierz” wchodziły początkowo luźne bataliony, z których następnie sformowano 94 pułk piechoty. Od 6 września dowództwo nad Grupą „Sandomierz” obejmuje ppłk Antoni Sikorski. Mostu kolejowego (do 13 września) bronił batalion majora Władysława Szymonowica, zaś mostu kołowego batalion kapitana Stanisława Serednickiego. Dnia 3 września 1939 r. Niemcy zbombardowali stację kolejową w Sandomierzu (Nadbrzezie). Naloty na miasto, połączone z bombardowaniem odbywały się codziennie. Najpierw atakowano stację kolejową. Podczas pierwszego nalotu, na stacji i w okalających ją ogrodach, a także po obu stronach ulicy Kolejowej zginęło od bomb 27 osób wśród nich ksiądz Michalski kapelan oraz niemiecki szpieg Alojzy Palla. Był to najcięższy nalot. Jednak dworzec kolejowy nie został uszkodzony, a pociągi nadal kursowały. Kolejne naloty skierowane były na mosty na Wiśle.