Modlitwa rozpoczęła się w kościele seminaryjnym św. Michała Archanioła, a zakończyła w bazylice katedralnej, która w Roku Jubileuszowym jest kościołem stacyjnym.

Droga Krzyżowa zgromadziła licznych wiernych, którzy wraz z duchowieństwem rozważali Mękę Pańską. Krzyż na kolejnych odcinkach drogi nieśli przedstawiciele różnych wspólnot i stanów m.in. młodzież z sandomierskich parafii, strażacy, Przyjaciele Oblubieńca, Wojownicy Maryi, Rycerze Kolumba, kapłani, klerycy i siostry zakonne.

Rozważania do poszczególnych stacji przygotowane przez ks. Michała Powęskę, rektora seminarium duchownego, odczytywała młodzież. Śpiew prowadzili klerycy i wspólnoty modlitewne.

Na zakończenie bp Nitkiewicz podziękował wszystkim organizatorom i uczestnikom, podkreślając wkład każdego z nich w dawanie chrześcijańskiego świadectwa.

– Po rozważeniu ostatniej stacji Drogi Krzyżowej – Złożenie ciała Jezusa w grobie – przeszliśmy wokół katedry, tak jak czynimy to podczas procesji rezurekcyjnej. Chodzi tutaj o pewną symbolikę. Codziennie dźwigamy nasze krzyże, przemierzając w drodze do szkoły, do pracy, lekarza, urzędu, na cmentarz te same ulice, co dzisiaj. A razem z nami idzie Chrystus – Dobry Samarytanin. Dodaje otuchy i wspiera Swą mocą, abyśmy donieśli nasz krzyż do końca, ufni w dzień zmartwychwstania. Chciałbym, aby to przekonanie towarzyszyło nam na każdym kroku. Pragnę jednocześnie, abyśmy byli zawsze tak zjednoczeni, jak dzisiaj. Razem jest łatwiej dźwigać nawet najcięższe krzyże i biskupowi, i każdemu, kto przynależy do naszej diecezjalnej wspólnoty. Dziękuję wam, za to świadectwo jedności  – powiedział biskup.

Następnie aby uzyskać odpust, modlono się w intencjach Ojca Świętego, po czym bp Nitkiewicz udzielił błogosławieństwa.