Pierwsza stacja znajdowała się przed klasztorem braci mniejszych kapucynów w Stalowej Woli. Pozostałe umiejscowione zostały wzdłuż pięciokilometrowej trasy, która prowadziła najpierw ulicami osiedla Piaski, potem przez las i znów przez miasto. Ostatnia stacja była przy kościele pw. Trójcy Przenajświętszej.

Rozważania Rodzinnej Drogi Krzyżowej poprowadził br. Kazimierz Golec. – Skupimy się na męce Jezusa, aby odkryć to, co potrzebne jest dla całej rodziny, a także dla nas samych – powiedział.

Drewniany krzyż między poszczególnymi stacjami niosły całe rodziny lub pojedyncze osoby. – Dlaczego idę? Jest tyle zła na świecie, że trzeba sobie zadać trud i przeprosić za to Boga. To dla mnie droga pokutna. Idę, aby modlić się za moją rodzinę i siebie samego. Mam taką wewnętrzną potrzebę – powiedział pan Jerzy.

– Rodzinna Droga Krzyżowa to lekcja, jak iść swoją krzyżową drogą z naszym Panem, Bogiem, z którym można powstawać z upadków, przyjmować pomoc, umierać, kochać – wyznała z kolei pani Katarzyna.

Zdaniem Piotra Kawki z TatoKlubu, pomysłodawcy Rodzinnej Drogi Krzyżowej, cała jej otoczka, w tym przejście przez ciemny las z latarkami, trud drogi, modlitwa, pokonywanie własnych słabości, jest wielkim przeżyciem dla każdego, zwłaszcza dla dzieci.

III Rodzinna Droga Krzyżowa zakończyła się modlitwą przed michalicką świątynią. – Dziękuję za wspólną modlitwę, za trwanie przy Chrystusie. Mamy za Nim podążać nie w samotności, lecz we wspólnocie rodzinnej, i być blisko Niego oraz blisko siebie – dodał  br. Kazimierz.