Ofiarując życie Bogu

ks. Tomasz Lis ks. Tomasz Lis

publikacja 02.02.2021 22:50

W bazylice katedralnej w Sandomierzu osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia.

Ofiarując życie Bogu Dzień Życia Konsekrowanego w Sandomierzu. Ks. Tomasz Lis /Foto Gość

Dzień 2 lutego – Święto Ofiarowania Pańskiego, obchodzony jest w Kościele jako Dzień Życia Konsekrowanego. Z powodu pandemii, Diecezjalny Dzień Osób Konsekrowanych został przeniesiony na 5 czerwca do Radnej Góry.

W święto Ofiarowania Pańskiego bp Krzysztof Nitkiewicz odprawił rano Mszę św. w kaplicy klasztornej Sióstr Klarysek w Sandomierzu, a wieczorem modlił się w intencji osób konsekrowanych w bazylice katedralnej. Mszę św. koncelebrowali kapłani na czele z ks. prof. Leonem Siweckim, wikariuszem biskupim ds. Instytutów Życia Konsekrowanego. Do świątyni przybyły Siostry z sandomierskich domów zakonnych.

Rozpoczynając Eucharystię, bp Nitkiewicz przywołał słowa papieża Franciszka, który powiedział, że życie konsekrowane jest widzeniem tego, co liczy się w życiu, czyli Chrystusa i przyjmowaniem Go z otwartymi ramionami jak Symeon. – Ta jedność ze Zbawicielem, we wszystkim i zawsze, ożywia waszą odpowiedź na otrzymane powołanie, umacniając zarazem Kościół, który tworzycie razem z innymi – powiedział biskup ordynariusz, dziękując za obecność i apostolat osób konsekrowanych w diecezji sandomierskiej. Następnie poświęcił przyniesione gromnice.   

W homilii ks. prof. Leon Siwecki podkreślał doniosłość święta Ofiarowania Pańskiego oraz niezwykłą intuicję św. Jana Pawła w sprawie ustanowienia Światowego Dnia Życia Konsekrowanego.

 – Dziś Święto Ofiarowania Pańskiego – „Matki Bożej Gromnicznej”. Czynimy to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna w świątyni jerozolimskiej. Przed wiekami zrodzony Syn ofiarowany Odwiecznemu Ojcu! Maryja i Józef pełnią bezcenną posługę i niezwykle odpowiedzialną. Pierworodny Syn w świątyni Jerozolimskiej…daje się ofiarować tzn. zaspokoić tęskniące serca ludzkie. „Niespokojne serce”– głębsze pragnienie: od sługi do przyjaciela Jezusa Chrystusa: Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi: Niezwykła intuicja św. Jana Pawła II, który pragnął także w tym dniu modlić się za osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom w zakonach, zgromadzeniach i instytutach świeckich, w indywidulanych formach życia. Otaczamy Was, drogie osoby życia konsekrowanego, naszą modlitwą i życzliwością. Kaznodzieja mówił również o wielkim zadaniu jakie niesie ze sobą powołanie do służby Bogu oraz o Jezusie Dobrym Pasterzu, którego we wszystkim powinniśmy naśladować. „Kimże ja jestem, Panie, Boże, i czym jest mój ród, że doprowadziłeś mnie aż dotąd” (2 Sam 7). Te niezwykłe słowa zadumy, wdzięczności wypowiedział król Dawid, gdy usłyszał jak wielkie zadanie Bóg Jahwe przed nim postawił, bo rzeczywiście niech Bóg będzie uwielbiony, który w swej Opatrzności sprawia, iż nędzny człowiek dostępuje tak wielkiej łaski powołania. Jezus jest Dobrym Pasterzem…„On szedł w spiekocie dnia i w szarym pyle, a idąc uczył kochać i przebaczać”. Bo taki jest Dobry Pasterz. Kiedy świat zsyła na stracenie grzesznika, On mówi, iż  większa jest radość w niebie z jednego nawróconego; kiedy świat chce odpłacić pięknym za nadobne – On: „Jeśli ktoś cię uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i lewy”; kiedy Go ukrzyżowano, modlił się za prześladowców. Choć sam był nieraz głodny – stał się chlebem; choć zakończył życie pragnieniem – stał się wodą życia; choć sam był znużony – stał się odpoczynkiem; choć nazwano go belzebubem – zwyciężył piekło; choć sam płakał – osuszał łzy innym; choć Krew jego płynie na ołtarzach – on żyje i gładzi grzechy świata; choć zamknięty w pancernych tabernakulach – On jest jedyną bramą do Ojca – mówił kaznodzieja.

Po homilii osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby oraz przyrzeczenia zakonne i złożyły na ręce biskupa zapalone świece – znak swojej konsekracji.

 Dzień Życia Konsekrowanego ustanowił w 1997 r. papież Jan Paweł II w celu pogłębienia refleksji całego Kościoła nad tym szczególnym darem. Kapłani, siostry i bracia zakonni, a także dziewice i wdowy konsekrowane, obecni w Diecezji Sandomierskiej w liczbie 402 osób, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu, posługując jednocześnie w Kościele, tak w jego wymiarze powszechnym, jak i lokalnym.