Manuskrypt epopei Adama Mickiewicza wraz ze szkatułą, w której jest przechowywany od 1873 roku, przywiozła Małgorzata Orzeł, kierownik Działu Historii i Interpretacji „Pana Tadeusza” w Muzeum „Pana Tadeusza”. Konwój był ubezpieczany przez specjalistyczną firmę ochroniarską. „Dzikowski rękopis”, jak nazywany jest od chwili pojawienia się w zamku w Dzikowie w 1929 roku, tworzą zeszyt w marmurkowej oprawie zawierający przepisane na czysto drobnym pismem wieszcza księgi I, II i III i początek IV oraz 91 kart brulionu i czystopisu luzem z księgami od IV do XII, ujętych w jednej oprawie.

Wraz z narodową relikwią, jak często bywa określany manuskrypt Mickiewicza, została przywieziona specjalna gablota, w której będzie prezentowany. Już jutro bowiem od godz. 10 zostanie on udostępniony zwiedzającym w Czerwonej Sali zamku Tarnowskich, siedzibie Muzeum Historycznego Miasta Tarnobrzega. Zwiedzanie będzie odbywać w kilkudziesięcioosobowych grupach, a wizyta w sali, gdzie wystawiony zostanie „Pan Tadeusz”, obliczona jest na kilkanaście minut.

Rękopis będzie można zobaczyć w sobotę (23 marca) od godz. 10 do 18, niedzielę - od godz. 10 do 15 i w poniedziałek od godz. 8 do 18.

W związku z prezentacją manuskryptu Mickiewicza nastąpią zmiany związane ze zwiedzaniem zamku. 23 marca będzie ono możliwe o godz. 12 i 15, zaś 24 marca o godz. 11 i 13. W dniach wizyty „Pana Tadeusza” Muzeum Polskiego Przemysłu Siarkowego, mieszczące się w Spichlerzu, będzie nieczynne.

Rękopis „Pana Tadeusza” znalazł się w posiadaniu rodziny Tarnowskich w 1871 r., kiedy prof. Stanisław Tarnowski kupił go od syna poety Władysława Mickiewicza. W roku 1929 zaś od Hieronima Tarnowskiego, syna profesora, nabył go Zdzisław Tarnowski, jego brat stryjeczny.

W Dzikowie manuskrypt znajdował się do września 1939 r., kiedy Artur Tarnowski, ostatni dziedzic dzikowski, przewiózł go do lwowskiego Ossolineum i złożył jako depozyt. Po II wojnie światowej rękopis znalazł się w przeniesionym do Wrocławia Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich.

Ostatecznie sprawa jego własności została rozwiązana 5 listopada 1999 r., kiedy Jan A. Tarnowski podpisał akt notarialny dotyczący sprzedaży „Pana Tadeusza” Zakładowi Narodowemu im. Ossolińskich za 200 tys. dolarów, które wyasygnował samorząd wrocławski. Pozostałe 400 tys., rękopis został bowiem wyceniony na 600 tys. dolarów, rodzina Tarnowskich potraktowała jako darowiznę. W umowie została zawarta specjalna klauzula, mówiąca o udostępnianiu i prezentowaniu oryginału epopei w tarnobrzeskim muzeum.