Założone niemal na pustyni miasto w ciągu kilku lat stało się silnym centrum kulturalno- -gospodarczym, gdzie działały akademia, drukarnia, kwitło rzemiosło i rozwijał się handel.
◄ Odrestaurowany rakowski rynek.
archiwum gminne
Początki Rakowa można śmiało porównać do płomienia świecy, który szybko rozbłyska, mocno świeci, ale równie szybko gaśnie. Rozkwit lokowanego w drugiej połowie XVI wieku miasta zapewniły nadane przywileje gospodarcze i handlowe oraz swoboda wyznaniowa, dzięki której stało się ono miejscem osiedlenia dla przedstawicieli różnych odłamów Kościoła reformowanego, ludności żydowskiej i katolików.
Jak to Raków lokowano
Nasuwa się pytanie: jak to się stało, że dzisiejsza mała miejscowość kiedyś była słynna na całą niemal Europę? Prawdopodobnie już w początkach XVII wieku w wielu krajach stały drogowskazy wskazujące kierunek i podające odległość do Rakowa. Potwierdzeniem tego jest fakt, że miasto zostało odnotowane w słynnej francuskiej „Encyklopedii”, jako miejsce, gdzie odbywały się dysputy protestantów różnych kierunków i różnych narodowości, z osiedlającymi się tam także katolikami i żydami. – Przed lokacją ziemie te należały do parafii w Szumsku, jednej z najstarszych w okolicy. Obok, w Rembowie, w XIV wieku zbudowano murowany zamek i tam znajdowało się centrum religijne i społeczne mało zaludnionej okolicy.
Dostępne jest 13% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.