Od kilku miesięcy restaurowana jest jedna ze ścian północnej nawy kościoła. Wraz z pracami odkrywana jest historia przemian, jakie zachodziły w katedrze. – Najprawdopodobniej do XVIII wieku katedra nie miała przejścia łączącego nawę północną bezpośrednio z zakrystią i kapitularzem, które istnieje obecnie. Gdy w XVII w. obok zakrystii wybudowano kapitularz, do zakrystii można było wejść tylko z zewnątrz – wyjaśnia Małgorzata Osełka, konserwator prowadzący prace. Dzięki pomocy Urszuli Stępień w archiwach kapituły zostały odnalezione informacje wyjaśniające, kiedy postanowiono wykonać nowe, bezpośrednie przejście z zakrystii do wnętrza kościoła i skąd zakupiono elementy marmuru na jego wykonanie. – W roku 1792 kapituła zdecydowała się rozszerzyć zakrystię.