W tegoroczne obchody diecezjalnego dziękczynienia za dar osób zakonnych wpisała się poranna Msza św. w kaplicy klasztornej sióstr klarysek w Sandomierzu sprawowana przez bp. Krzysztofa Nitkiewicza oraz popołudniowa Eucharystia w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Opatowie.

Tam wraz z biskupem ordynariuszem Mszę św. koncelebrowali ks. Leon Siwecki, wikariusz biskupi ds. Instytutów Życia Konsekrowanego, o. Edgar Semeniuk, gwardian, oraz proboszcz parafii, ojcowie zakonni oraz przybyli księża.

Biskup Nitkiewicz podziękował w homilii siostrom, kapłanom i braciom z instytutów życia konsekrowanego za ich obecność, modlitwę oraz apostolat w diecezji. Zachęcił, aby nieśli światło Chrystusa drugiemu człowiekowi.

– Mamy być przez nasze wszczepienie w Chrystusa światłem wiary, nadziei i miłości dla innych. Podobnie jak On jest dla nas. Aby móc wypełniać to zadanie, należy pozostawać w jedności z Chrystusem, karmić się Jego słowem i Ciałem, żyć tylko dla Niego. „Ideałem życia konsekrowanego jest upodobnienie się do Pana Jezusa i do Jego całkowitej ofiary z siebie” – nauczał św. Jan Paweł II. To najlepszy sposób, byśmy potrafili płonąć, spalać się dla Pana, a nie tylko ogrzewać się przy świętym ogniu jak starożytne kapłanki pogańskiej bogini Westy. Pomimo nasilającej się nagonki na duchownych, na siostry zakonne ogromna rzesza ludzi ciągle na nas liczy i nas potrzebuje. A jeśli od czasu do czasu poczujemy na sobie trawiący żar ognia i ługu, o którym mówi prorok Malachiasz, to tylko dlatego, byśmy stali się czyści i mogli składać Panu ofiary sprawiedliwe – mówił kaznodzieja.

Jak podkreślił biskup, żyjąc w świecie staczającym się ku zagładzie, gdzie człowiek występuje przeciw samemu sobie, odrzucając Boga i Jego prawo, powinniśmy wskazywać niczym zapalona świeca, albo jeszcze lepiej, jak płonąca pochodnia, wyrazistą alternatywę. – Tą alternatywą jest naturalnie nie nasza osoba czy nawet diecezja lub zgromadzenie zakonne, lecz Jezus Chrystus. Tą alternatywą dla zagubionego świata jest Boża miłość towarzysząca nam nieustannie. A ponieważ doświadczamy jej we wspólnocie diecezjalnej i zakonnej, ta wspólnota odgrywa również istotną rolę w naszym świadectwie. Pragnę wam za nie gorąco podziękować, drogie siostry zakonne, dziewice i wdowy konsekrowane, drodzy ojcowie, księża i bracia. Charyzmaty zakonne są oknami i drzwiami, przez które Duch Święty nawiedza naszą diecezjalną wspólnotę, tchnąc w nią nowe życie. Niech nigdy ich nie zabraknie w diecezji sandomierskiej – powiedział biskup ordynariusz.

Po homilii osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia zakonne, a następnie na ręce biskupa złożyły zapalone świece na znak oddania się Bogu i gotowości służenia wspólnocie Kościoła. W trakcie uroczystej liturgii do grona wdów konsekrowanych została włączona Mariola Skoczylas.

Druga część świętowania Dnia Życia Konsekrowanego odbyła się w klasztorze ojców bernardynów, którzy dla wszystkich przygotowali poczęstunek.

Na terenie diecezji sandomierskiej w zgromadzeniach męskich posługuje 75 ojców zakonnych, a w żeńskich 330 sióstr zakonnych. Jest także osiem dziewic konsekrowanych i dwie wdowy konsekrowane.