Pedagogika serca

Jest jeszcze przed dziewiątą. Kilkanaście busów podjeżdża na szkolne podwórko. Z każdego powoli wychodzi grupka dzieci wspomagana przez opiekuna. Nie przychodzi im to łatwo, bo wiele z nich dotkniętych jest jakąś niepełnosprawnością. Kilkoro, mimo że porusza się z pomocą wózka, nieźle sobie radzi z wieloma przeszkodami. Za chwilę zabrzmi dzwonek, więc jedni pomagają drugim, aby się przebrać i być gotowym na lekcje. W klasie wita ich nauczyciel i osoba, która pomaga w prowadzeniu lekcji. – Do naszego ośrodka trafiają dzieci, które posiadają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Mimo że każde z nich ma stwierdzony stopień niepełnosprawności intelektualnej, autyzm lub wieloraką niepełnosprawność, to pracujemy z nimi jak w każdej innej szkole, oczywiście za pomocą specjalnie dostosowanych do nich metod i programu edukacji.

oceń artykuł