Krzyże niesie ciężkie
– Wizerunek Chrystusa uginającego się pod ciężarem cierpienia jest niebywale przejmującym wyobrażeniem – zauważa Urszula Stępień, kustosz Muzeum Diecezjalnego w Sandomierzu.
Krzyż, jako znak męki Chrystusa, odkupienia ludzkości, a tym samym triumfu życia nad śmiercią, w chrześcijańskiej symbolice nie pojawił się od razu. Kara ukrzyżowania w starożytnym Rzymie, a tym samym we wszystkich podległych mu prowincjach, uchodziła za jedną z najbardziej hańbiących, a stosowana była wcale nie rzadko. Dopiero cesarz Konstantyn Wielki zniósł ją edyktem z 337 r., by w ten sposób dać wyraz czci dla zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa. Z czasem krzyż stał się najważniejszym znakiem wiary chrześcijan i dzisiaj trudno sobie wyobrazić chrześcijańskie świątynie oraz domy bez jego obecności. Przez wieki w swych dziełach odwoływali się do niego artyści – malarze, rzeźbiarze, pisarze, poeci. Miał uczyć, wzruszać, uświadamiać bezgraniczną miłość Boga do ludzkości, ale również ukazywać naszą małość i grzechy, które zawiodły Chrystusa na krzyż. Na krzyż, który dzięki Niemu stał się Drzewem Życia.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
-
Waga zniewagi. Dlaczego polski parlament nie chciał debatować nad ochroną chrześcijan? Sejm nie chce zajmować się bluźnierstwami. Za to będzie walczył z „mową nienawiści”.
-
Władysław Kosiniak-Kamysz: Jesteśmy przygotowani na każdą ewentualność O problemach z Funduszem Kościelnym, ograniczaniu praw ludzi wierzących i gotowości do wojny z Rosją mówi wicepremier i minister obrony narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz.
-
Św. Andrzej Bobola i jego oryginalny styl „autopromocji” Jak to możliwe, że ktoś, o kim pamięć całkiem zaginęła, jest dziś patronem Polski?
