Grzegorz Pietruszka na co dzień pracuje w Środowiskowym Domu Samopomocy w Radomyślu nad Sanem. Jest terapeutą. Wykorzystuje swój nieprzeciętny dar, pomagając innym, szczególnie niepełnosprawnym; sprawia, iż czują się potrzebnymi, pełnowartościowymi członkami swojej społeczności. I to jest jego największa sztuczka.

To nie czary

Pan Grzegorz stawia sprawę jasno: – Iluzjonista to artysta estradowy, który za pomocą zręczności dłoni i palców oraz specjalnych rekwizytów wywołuje złudzenia wzrokowe. Nie są to więc żadne czary-mary. Iluzjonistyczne zdolności pan Grzegorz spostrzegł u siebie, gdy miał zaledwie siedem lat. Otóż podczas jakiejś rodzinnej uroczystości tato pokazał prostą sztuczkę, której nauczył się w Niemczech. Zabawiał nią gości. Mały Grześ był nią zauroczony, przeniosła go ona w świat dziecięcej fantazji. Cały czas zastanawiał się, jak tato to zrobił? Potem próbował sam; ku swojej wielkiej radości prezentował ją z powodzeniem kolegom podczas szkolnych przerw. Tak na poważnie iluzją pan Grzegorz zaczął się parać dopiero w wieku 18 lat, ale zawsze był samoukiem. Nawet gdyby chciał kształcić się w tym kierunku, nie mógł, bo nie było i nadal nie ma takiej szkoły (jakieś elementy iluzji są być może w szkole cyrkowej).