To będzie najnowsza praca pana Józefa, do której już się przygotowuje. A zaczęło się wszystko 30 lat temu.


Uratowana z ruin


Pierwsza odnowiona kapliczka stoi na wzgórku przy drodze prowadzącej do Nowej Słupi. – Pamiętam ją z czasów, gdy byłem jeszcze chłopakiem, i już wtedy była mocno zniszczona. Kiedy z kolegą podjęliśmy się jej odnowienia, przypominała niemal ruinę – wspomina. – Poprawiliśmy mury – w końcu z zawodu jestem budowlańcem – otynkowaliśmy w środku i na zewnątrz. Położyłem nową posadzkę. Później zaś odnowiłem figurę Chrystusa upadającego pod krzyżem. Teraz systematycznie, głównie panie, sprzątają ją, odświeżają ściany.
Kapliczka, która – jak podaje pan Józef – ma pochodzić z 1832 r., stoi w miejscu dawnego cmentarza. – Niegdyś droga biegła wąwozem po lewej stronie kapliczki – pokazuje miejsce zapomnianego już traktu. – Kiedy budowali obecną w latach 50. XX w., wykopali wiele ludzkich szczątków. Warto wiedzieć, że być może tutaj stąpamy po grobach tych, co nas poprzedzili w drodze do nieba.
I tak od 30 lat pan Józef ratuje kolejne kapliczki, pomniki, figury, nie tylko po to, by zostawić po sobie ślad, ale by przetrwały kolejne lata.